| پیامک تسلیت تاسوعا و عاشورای حسینی

منزلگه عشاق دل آگاه حسین است

بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است

از مردم گمراه جهان راه مجویید

نزدیکترین راه به الله حسین است

عاشورا و تاسوعای حسینی تسلیت باد

 

 

کسی چون من گل پرپر نبیند

گلـوی پـاره اصغـر نبینـد

بدست خویش کندم قبر او را

که این قنداقه را مادر نبیند . . .

 

 

هر قدم قافله سوی خزان میرود / مشک به مهمانی تیر و کمان میرود . . .

 

 

اردوی محرم به دلم خیمه به پا کرد

دل را حرم و بارگه خون خدا کرد

 

 

در دشت عطش ، لاله صفت سوخت حسین (ع)

تا مشعل آزادگی افروخت حسین (ع)

بر لوح فلق ، تا به قیامت ، نقش است

درسی که زخون، به خلق آموخت حسین (ع)

 

 

نهمین روز محرّم الحرام ، تاسوعای حسینی

روز یقین و وفاداری ، بر شیعیان جهان تسلیت باد

 

 

هم «حیّ علی الفّلاح » او خونین بود

هم سجده بی سلاح او خونین بود

افسوس که چند ساعتی بعد نماز

پیشانی ذوالجناح او خونین بود . . .

 

 

ای آن که غمت مسئله آموز من است
شور غم تو در دل پرسوز من است
روزی که حسین! بر تو من گریه کنم
سوگند به تو که بهترین روز من است
عاشورای حسینی تسلیت باد

 

 

آن روز که آهنگ سفر داشت حسین (ع)

از راز شهادتش خبر داشت حسین (ع)

از بهر سرودن یکی قطعه سرخ

هفتاد و دو واژه در نظر داشت حسین (ع)

 

 

در نهمین منزل از ماه عاشقی

سیل اشک را به میهمانی خون دلِ دهمین منزل فرا می خوانیم

السلام علی الباکین علی الحسین

 

 

ای آن که غمت مسئله آموز من است

شور غم تو در دل پرسوز من است

روزی که حسین! بر تو من گریه کنم

سوگند به تو که بهترین روز من است

عاشورای حسینی تسلیت باد

 

 

اصغر که نسیم عشق مویش بوسید / خورشید ولایت سر و رویش بوسید

می خواست حسین تا ببوسد لب او / تیر آمد و زودتر گلویش بوسید

 

 

و عین
حرف اول عشق است
مثل
حرف اول عاشورا …

 

 

امروز کمی هوایی اربابم / از صبح دلم گرفته و بی تابم

تقویم بیاورید ای وای حسین / شب اول است و من در خوابم

صلی الله و علیک یا ابا عبدالله

 

 

هفتاد و دو سینه سرخ هجرت کردند

با سَروَرِ آفتاب بیعت کردند

رفتند و به دریای ابد پیوستند

چون رود ، به اصلِ خویش رجعت کردند

 

 

امروز کمی هوایی اربابم / از صبح دلم گرفته و بی تابم

تقویم بیاورید ای وای حسین / شب اول است و من در خوابم

صلی الله و علیک یا ابا عبدالله

 

 

شوریده سری که شرح ایمان می کرد / هفتاد و دو فصل سرخ عنوان می کردبا نای بریده نیز بر منبر نی / تفسیر خجسته ای ز قرآن می کرد  . . .

شهادت امام حسین(ع) تسلیت باد

 

 

سعی کن حرص و طمع خانه خرابت نکند / غافل از واقعه روز حسابت نکند

ای که دم می زنی از عشق حسین بن علی / آنچنان باش که ارباب جوابت نکند . . .

 

 

تاسوعای حسینی

روز پای مردی و وفاداری پیروان امام حسین علیه السلام

بر شما دوستدار خاندان عصمت علیهم السلام تسلیت باد

 

 

ما سینه زنان رسم جنون باب نمودیم / جان و سر خود هدیه به ارباب نمودیم

از عمق درون ناله و فریاد نمودیم / با سینه زدن زلزله ایجاد نمودیم . . .

 

 

السلام علیک یا أباعبدالله
وعلی الارواح التی حلت بفنائک علیکم منی جمیعا
سلام الله أبدا مابقیت وبقی اللیل والنهار
ولاجعله الله آخر العهد منی لزیارتکم
السلام علی الحسین
وعلى علی بن الحسین
وعلى أولاد الحسین
وعلى أصحاب الحسین

 

 

خیمه ماه محرم زده شد بر دل ما / باز نام تو شده زینت هر محفل ما

جز غم عشق تو ما را نبود سودایی / عشق سوزان تو آغشته به آب و گل ما . . .

 

 

عاشورا بود و آسمان شد کفنت

لبریز ز گل‌ زخم ستاره بدنت

گیرم که سر تو را به نیزه کردند

زیر سم اسب‌ها چه می‌کرد تنت!

صلی الله علیک یا اباعبدالله

 

 

ای شده مجنون خدا السلام / شاهرگ خون خدا السلام

ای شده سرشار دلم از غمت / باز محرم شد و دل محرمت

هست نگاه نگران همه / سوی تو ای دسته گل فاطمه

ایام عزاداری سید و سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) تسلیت باد

 

 

تا دل ز غم تو گشت بی تاب حسین
این چشم تهی نگشت از آب حسین
عمری است نیازمند این درگاهم
یک لحظه گدای خویش دریاب! حسین
شهادت امام حسین (ع) تسلیت

 

 

همه جا زمزمه یا حسین و کربلاست / زمزمه ی ضجه های زینب و بچه هاست

خوشا به حال اونایی که دلهاشون تو بین الحرمین و کربلاست

 

 

مفهوم بلند آفتابى عباس

از گریه ی کودکان کبابى عباس

از تشنگی ات فرات دلخون گردید

والله که آبروى آبى عباس

التماس دعا

 

 

در سوگ حسین سالها می گرییم
در تاسوعا عاشورا می گرییم
او گریه کند به حال ما حق دارد
من در عجبم که ما چرا می گرییم …

 

 

قلبها برای آرامش

دستها برای حک کردن عشق بر روی سینه

عقل در انتظار جنون

نفس ها به شماره افتاده

آری “محرم” آمده . . .

 

 

عاشورا

صحنه نمایش فراگیر و فشرده تمامیت کارزار خوبی و بدی است

عزاداریتان قبول و التماس دعا

 

 

کوچه کوچه دلم پر از غوغاست /  هر طرف خیمه عزا برپاست

قدسیان سوگوار و محزونند / همه هستى سیه پوش عزاست

ماه خون و خروش و ماتم شد /  ماه خون خدا محرم شد . . .

 

 

بسیار گریست تا که بی تاب شد آب

خون ریخت ز دیدگان خوناب شد آب

از شدت تشنه کامی ات ای سقّا

آن روز ز شرم روی تو آب شد آب

 

 

رمز قرآن از حسین آموختیم / ز آتشش ما شعله ها افروختیم

ای صبا ای پیک دور افتادگان / اشک ما را بر مزار او رسان . . .

 

 

شش ماهه على به دوش بابش دادند / یک جام از آن باده نابش دادند

چون با لب تشنه حاجت آب نمود / با تیر سه شعبه اى جوابش دادند . . .

 

 

ماکه روز شب بسوزیم و گدازیم / دل فقط به عشق مولامون مى بازیم

اگه از دنیا بریم بشیم بهشتى / تو بهشت بازم حسینیه مى سازیم . . .

 

 

امام صادق (ع) :

عموی ما عباس بن علی (ع) ، بصیرتی نافذ و ایمانی استوار داشت

خدایا تو را قسم به این روز عزیز

“بصیرت و ایمان” همه ی ما را چون مولایمان عباس ، نافذ و استوار بفرما

آمین

 

 

هر قدم قافله سوی خزان میرود / مشک به مهمانی تیر و کمان میرود . . .

 

 

منم نواده ی هاجر که پیش چشم ترم / به مذبح آمده این بار هر دو تا پسرم . . .

 

 

اردوی محرم به دلم خیمه به پا کرد

دل را حرم و بارگه خون خدا کرد

 

 

ستاره از نگین بر خاک افتاد

قمر از روی زین بر خاک افتاد

گل سرخی ز دامان پیمبر

برای حفظ دین بر خاک افتاد

السلام علی الحسین و علی عباس الحسین

 

 

آنان که به گوش دل شنیدند تو را

رفتند و به پای دل رسیدند تو را

آن کوردلان که بر دلت تیر زدند

دیدند تو را، ولی ندیدند تو را

یا حسین

 

 

فدای چشم مستت یا ابالفضل

نگاه می‌پرستت یا ابالفضل

بده یک جرعه‌ی ناب از می عشق

به قربان دو دستت یا ابالفضل

دو تا کبوتر من قابل ضریح تو نیست / اگر به خاک می افتند هم فدای حرم . . .

 

 

شرح شرحه شرحه شدن عشق
در اجتهاد شریح آنروز که خون خدا را مباح میکرد
و اوج منزلت ری که جای بهشت نشست در نگاه پسر سعد
عاشورا فریادی رسا از حلقوم بریده تاریخ خطبه خطبه اشک
بر گونه های خشک وارثان آب عاشورا

 

 

بر من لباس نوکری‌ام را کفن کنید / نوکر بهشت هم برود باز نوکر است . . .

 

 

خونی که ز پیشانی او جاری شد

سرسبــزترین بهارِ بـیداری شد

آن سر که به روی نیزه‌ها گشت بلند

آیینــه ی روشن فــــداکاری ش‍‍‍‍‌‌ـــد

التماس دعا

 

 

به یاد داغ بانو، دلشکسته / محرم می روم دنبال دسته . . .

این خاک به خون عاشقان آذین است

این است در این قبیله آیین ، این است

زاین روست که بی سوار برمی گردد

اسب تو که زین و یال آن خونین است . . .

علم بر دوش مردان جوان است / علی اصغر امیر کودکان . . .

 

 

اصغرت را دیدی

با دست خودت رو به خدا پاشیدی

یعنی به خدای خالق خوبی ها

ارزنده ترین هدیَه را بخشیدی

 

 

چشمی که در بهشت تو گریان نمی شود / باید حواله داد به دست جهنمش . . .

 

 

دو تا کبوتر من قابل ضریح تو نیست / اگر به خاک می افتند هم فدای حرم . . .

 

 

تا دل ز غم تو گشت بی تاب حسین

این چشم تهی نگشت از آب حسین

عمری است نیازمند این درگاهم

یک لحظه گدای خویش دریاب! حسین

شهادت امام حسین (ع) تسلیت

 

 

هر که غمت را خرید، عشرت عالم فروخت / با خبران غمت بی خبر از عالمند . . .

 

 

 خواب برخیز که امروز کسی در خواب نیست

ایـن هـمه تشنه لبی ماهیتش از آب نیست
عـطر خون پر شده بر دامــن هر شـاخه ی گل
باغبان غافل از آن گل که بر او اراب نیست

 

 

دامن علقمه و باغ گل یاس یکی است

قمر هاشمیان بین همه ناس یکی است

سیر کردم عدد ابجد و دیدم به حساب

نام زیبای اباصالح و عباس یکی است

 

 

گشت چو در کربلا، رایت عشقت بلند / خیل ملک در رکوع پیش لوایت خمند . . .

 

 

درس عاشورا درس زندگیست
درس خوبی وفلاحت، بندگیست
اگر چه اندک است طول وقوعش
هزاران درس داد آن با طلوعش

 

به روی گونه ی گل رد پای شبنم ها / غمت به خاک رسانده است گُرده های غم ها . . .

 

 

امام سجاد (ع) :

برای عباس (ع) در روز قیامت منزلتی است

که جمیع شهدا به آن غبطه می خورند

عزاداریتان قبول و التماس دعا

 

 

ولحظه لحظه های این روزها عزادارند / دویده در رگشان خونی از محرم ها . . .

 

 

چون خون گلوی اصغرت را دیدی

با دست خودت روبه خدا پاشیدی

یعنی به خدای خالق خوبی ها

ارزنده ترین هدیَه را بخشیدی

 

 

رسوائی امیه، قتل رقیه شد / این طفل به جمله عشاق رهبر است

دلم میخواد که توی هر دو عالم / سینه زن محرم تو باشم . . .

 

 

آن حسینی که شرف یافته دین از شرفش

سر و جان داد زکف ، تا نرود دین ز کفش

هدف تیر بلا ساخت علی اصغر خویش

تا که سرمشق بگیرد بشر از این هدفش

یه دختری گوشه ویروونه نشسته / رفته تو فکر باباشو و چشاشو بسته

 

 

یا حسین:

سرخی شهادت تو ناپیدا بود

عشق تو اما م کربلا ز یبا بود

تنها سبب زندگی دین قطعاً

پیغام نماز ظهر عاشورا بود

 

 

مهمانم و بسترم زمین است / عطشانم و قلبم آتشین است

دشمن همه سوی در کمین است / من عاشقم و گناهم این است

 

 

دانی از چه رو گاه گاه آید زلزله

چون زمین هم میکند با نام زینب هلهله

دانی از چه رو گاه گاه توفان میشود

صحنه جنگیدن عباس اکران میشود

 

 

مه، بارقه اى ست در شبستان حسین

شب، حادثه اى ز درد پنهان حسین

هر صبح، ز دامن افق، خون آلود

خورشید برآید از گریبان حسین . . .

 

 

دلم گردیده در بحر غمت غرق / مَنِه بین منو فرزند خود فرق

اگر عیبم بود کم سن و سالی / چرا پس گاهواره گشته خالی؟!

 

 

سقا شدن و به تشنگان جان دادن

بی‌دست شدن مشک به دندان دادن

ساقی شدن و دست به مستان دادن

هیهات که شرح عشق نتوان دادن

السلام علیک یا عبد الصالح یا اباالفضل العباس

 

 

خنده کنان می رود روز جزا در بهشت / هر که به دنیا کند گریه برای حسین

بر من لباس نوکری‌ام را کفن کنید / نوکر بهشت هم برود باز نوکر است . . .

تاسوعا می بالد به خود به خاطر نازنینی که او را در این روز یاد می کنند

تاسوعا فخر می فروشد به ایام

برای هم نشینی اش با نام عباس علیه السلام

فرموده است حضرت صادق هر آنکسی / گریان جدّ ما شده با من برادر است

در حج و در عبادت و در سجده‌های شب / گریه کن حسین شریک پیمبر است . . .

 

 

وقتی حسین علیه السلام به کربلا می رسد،

دل کویر به درد می آید و آسمان داغدار می شود.

زمین بغض خود را فرو می خورد و فرات بی صدا اشک می ریزد.

 

 

منزلگه عشاق دل آگاه حسین است ، بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است

از مردم گمراه جهان راه مجویید ، نزدیکترین راه به الله حسین است . . .

 

 

یا حسین امشب شب دیدار اوست

او که عالم نقطه پرگار اوست

یا حسین خونت گواهی بر جلالش میدهد

خود نهاد این نام بر تو نام تو تکرار اوست

علی یک دسته گل از یاس آورد / زطوبی شاخه ی احساس آورد

میان باغی از گل های زهرا / خوشا ام البنین عباس آورد . . .

 

تقدیر در شمشیر پیمان های عاشورا ست

هنگامه ای از خون، بیابان های عاشورا ست

تفسیر چرخش های سر، بر سجده گاه عشق

رقص نماز ظهر ِ چوگان های عاشورا ست

 

 

در خیالم کربلا زائر شدم

در حریم پاک تو طائر شدم

یا اباالفضل ، ای تمام هستی ام

من فقط به عشق تو شاعر شدم

 

 

به یاد داغ بانو، دلشکسته / محرم می روم دنبال دسته . . .

علم بر دوش مردان جوان است / علی اصغر امیر کودکان . . .

چشمی که در بهشت تو گریان نمی شود / باید حواله داد به دست جهنمش . . .

هر که غمت را خرید، عشرت عالم فروخت / با خبران غمت بی خبر از عالمند . . .

گشت چو در کربلا، رایت عشقت بلند / خیل ملک در رکوع پیش لوایت خمند . . .

به روی گونه ی گل رد پای شبنم ها / غمت به خاک رسانده است گُرده های غم ها . . .

ولحظه لحظه های این روزها عزادارند / دویده در رگشان خونی از محرم ها . . .

رسوائی امیه، قتل رقیه شد / این طفل به جمله عشاق رهبر است

دلم میخواد که توی هر دو عالم / سینه زن محرم تو باشم . . .

یه دختری گوشه ویروونه نشسته / رفته تو فکر باباشو و چشاشو بسته

 

 

شبای جمعه زهرا زائر این زمینه

سینه زن حسینه ، یل ام البنینه

 

 

مهمانم و بسترم زمین است / عطشانم و قلبم آتشین است

دشمن همه سوی در کمین است / من عاشقم و گناهم این است

دلم گردیده در بحر غمت غرق / مَنِه بین منو فرزند خود فرق

اگر عیبم بود کم سن و سالی / چرا پس گاهواره گشته خالی؟!

خنده کنان می رود روز جزا در بهشت / هر که به دنیا کند گریه برای حسین

فرموده است حضرت صادق هر آنکسی / گریان جدّ ما شده با من برادر است

در حج و در عبادت و در سجده‌های شب / گریه کن حسین شریک پیمبر است . . .

منزلگه عشاق دل آگاه حسین است ، بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است

از مردم گمراه جهان راه مجویید ، نزدیکترین راه به الله حسین است . . .

علی یک دسته گل از یاس آورد / زطوبی شاخه ی احساس آورد

میان باغی از گل های زهرا / خوشا ام البنین عباس آورد . . .

 

 

شبای جمعه زهرا زائر این زمینه

سینه زن حسینه ، یل ام البنینه

 

 

درس عاشورا درس زندگیست

درس خوبی وفلاحت، بندگیست

اگر چه اندک است طول وقوعش

هزاران درس داد آن با طلوعش

 

 

بیایید در ماه محرم اگر زنجیر میزنیم

قبل از آن زنجیر غفلت از پای خود باز کرده باشیم

اگر که سینه میزنیم

قبل از آن سینه دردمندی را از غم و آه پاک کرده باشیم

خوب است اگر اشکی میریزیم

قبل از آن اشک از چهره ی مظلومی پاک کرده باشیم

 

 

شرح شرحه شرحه شدن عشق

در اجتهاد شریح آنروز که خون خدا را مباح میکرد

و اوج منزلت ری که جای بهشت نشست در نگاه پسر سعد

عاشورا فریادی رسا از حلقوم بریده تاریخ خطبه خطبه اشک

بر گونه های خشک وارثان آب عاشورا

 

 

ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺗﺮﺍﻧﻪ ﻣیخوﺭﺩ ﺑﺮ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ ،ﯾﺎﺩﻡ ﺁﺭﺩﮐﺮﺑﻼﺭﺍ،ﺩﺷﺖ پر ﺷﻮﺭ ﻭ ﺑﻼ ﺭﺍ،

قصه ﯾﮏ ﻇﻬﺮﻏﻤﮕﯿﻦ،ﮔﺮﻡ ﻭﺧﻮﻧﯿﻦ،ﻟﺮﺯﺵ ﻃﻔﻼﻥ ﻧﺎﻻﻥ،ﺯﯾﺮ ﺗﯿﻎ ﻭﻧﯿﺰﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ،

ﺑﺎﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﻭ ﺍﻧﺪﺭﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍﯼ ﺳﻮﺯﺍﻥ،میدود ﻃﻔﻠﯽ ﺳﻪ ساله

ﺁﺥ “ﺑﺎﺭﺍﻥ… ﺁﺥ “ﺑﺎﺭﺍﻥ

 

 

به جز اینکه امام حسین در عاشورا شهید شده است

عاشورا نیز در تاریخ شهید شده است.

و پیام اصلی عاشورا(عدالت) نیز فراموش شده است.

پس در هر عاشورایی دو شهید موجود است و بر هر شهیدی نوحه ای واجب.

 

 

اى که دل ها همه از داغ غمت غمگین است / وى که از خون تو صحراى بلا رنگین است / نرود یاد لب تشنه ات از خاطره ها / هر که را مى نگرم از غم تو غمگین است .

 

 

ای آن که غمت مسئله آموز من است
شور غم تو در دل پرسوز من است
روزی که حسین! بر تو من گریه کنم
سوگند به تو که بهترین روز من است
عاشورای حسینی تسلیت باد

 

 

آنان که به گوش دل شنیدند تو را
رفتند و به پای دل رسیدند تو را
آن کوردلان که بر دلت تیر زدند
دیدند تو را، ولی ندیدند تو را
یا حسین

 

 

وحشت گرفته بود
تمام وجود اعضای زمین را
و خون میگریست آسمان
و عشق را کشته بودند
فرشتگان گریه میکردند
کسی نبود صدای کودکان را بشنود
گریه شان را ببیند
آرامشان کند
قیامت بود
– عاشورا..

 

 

یا حسین امشب شب دیدار اوست
او که عالم نقطه پرگار اوست
یا حسین خونت گواهی بر جلالش میدهد
خود نهاد این نام بر تو نام تو تکرار اوست

 

 

ماه محرم آمد و دلها گرفته
دلها ز داغ غربت مولا گرفته
ماه حسین بن علی باز آمد از راه
عالم برای داغ او عزا گرفته
اشک ها در چشم و اندوهی به سینه
دلها هوای کربلایش را گرفته
اشکی به پشت پلک هایم جمع گشته
که گویا انس با عاشورا گرفته

 

 

خواب برخیز که امروز کسی در خواب نیست

ایـن هـمه تشنه لبی ماهیتش از آب نیست

عـطر خون پر شده بر دامــن هر شـاخه ی گل

باغبان غافل از آن گل که بر او اراب نیست

 

 

اسب ها شیهه نمی کشند

آفتاب نمی تابد

دلها نمی تپند

چشمان غمگین ” زینب “

دیگر

لبخند برادر را نمی بیند ..

 

 

سر به سیـــنه دیدمت وایم چرا؟* تو به سر ماندی و من این سر روا
عشق عاشورا بسر دارم دلا* می زدست ساقی بی سر بخوا
یا حسین جان وای حسین جان یا حسین* سر به سینه آمدم سویت بدین

 

 

این منم که از عشقش مستم … دل به آقام حسین بستم
هر کسی که دلی داره … عشقشو در دل میذاره
ظهر عاشورا شده باز … اشک میاد از چشم های ناز

 

 

حسین ، کشته دیروز و رهبر روز است

قیام اوست ، که پیوسته نهضت آموز است

تمام زندگی او ، عقیده بود و جهاد

اگر چه مدت جنگ حسین ، یک روز است . . .

هر سال برای تو سیه می پوشیم / در دسته ی عاشقان علم بر دوشیم

ما، بعد هزار و چارصد سال هنوز / با یاد لب تو آب را می نوشیم . . .

 

 

خط تو با خون تو آغاز می شود، از آن زمان که تو ایستادی

دین راه افتاد و چون فرو افتادی، حق برخاست.

یا حسین

 

 

لب تشنه ام از سپیده آبم بدهید

جامی ز زلال آفتابم بدهید

من پرسش سوزان حسینم یاران

با حنجره عشق جوابم بدهید . . .

 

 

در عزای شه دین کرببلا می لرزد / نه همین کرببلا عرض و سما می لرزد

گوئیا ناله زهرا رسد از دور به گوش / کاین چنین دست و تن شمر دغا می لرزد

 

 

زد شرر بر قلب خونین تو، در دشت بلا

داغ مرگ اکبر گلگون قبایت، یا حسین

جان فدا کردى به راه مکتب آزادگى

جان هر آزاده اى گردد، فدایت یا حسین . . .

 

 

صد نوا خیزد ز ناى نینوایت، یا حسین / نغمه هاى عشق باشد در نوایت، یا حسین

میزند آتش، به قلب دوستانت دم به دم / داستان جانگداز کربلایت، یا حسین

به جز اینکه امام حسین در عاشورا شهید شده است

عاشورا نیز در تاریخ شهید شده است.

و پیام اصلی عاشورا(عدالت) نیز فراموش شده است.

پس در هر عاشورایی دو شهید موجود است و بر هر شهیدی نوحه ای واجب.

امــام صابــران بـودم، خمیدم / جدا از شاخه شد یـاس امیدم

چو دست از جسم عباسم جدا شد / سـر خود را به نوک نیزه دیدم

 

هر که مرا به روضه تو راه داده است

تاج محبت تو به فرقم نهاده است

از ابتدای خلقت حق در دو چشم ما

تصویری از عزای محرم فتاده است  . . .

 

 

هفتاد و دو سینه سرخ هجرت کردند / با سرورِ آفتاب بیعت کردند

رفتند و به دریای ابد پیوستند / چون رود ، به اصل خویش رجعت کردند . . .

اى که دل ها همه از داغ غمت غمگین است / وى که از خون تو صحراى بلا رنگین است

نرود یاد لب تشنه ات از خاطره ها / هر که را مى نگرم از غم تو غمگین است  . . .

الحق که به ما درس وفا داد حسین (ع) / هر چیز که داشت بی‌ریا داد حسین (ع)

یعنی که تأملی کنید ای یاران ! / آن هستی خود زکف چرا داد حسین (ع) . . . ؟

 

 

آن حسینى که شرف یافته دین از شرفش

سر و جان داد ز کف تا نرود دین ز کفش

هدف تیر بلا ساخت على اصغر خویش

تا که سرمشق بگیرد بشر از این هدفش . . .

 

 

همواره تجّسم قیام است حسین (ع)

در سینه عاشقان ، پیام است حسین (ع)

در دفتر شعر ما ، ردیف است هنوز

دل چسب‌ترین شعر کلام است حسین (ع)

 

 

عشقی به حسین عشق زینب نشود / این عشق جدا ز شیعه یارب نشود

در روز و شبی که من نگریم ز غمش / آن شام سحر و آن سحرم شب نشود

 

 

ماهی که ز آفتاب روشن تر بود

لب تشنه آب و تشنه باور بود

می رفت و دل از حسین می برد که او

پیغمبر کربلا، علی اکبر بود

هلال خون، مه خون، ماه اشک، ماه عزاست

عزای کیست؟ گمانم عزای خون خداست

خمیده قامت گردون، شکسته پشت فلک

روانه خون دل از چشم آدم و حوّاست

 

 

ازبهر ستیز و مرگ ، آماده شوید / در محضر عشق دوست ، افتاده شوید

از خون حسین بشنوید این پیغام / در طول زمان همیشه آزاده شوید

چون دید به نوک نی سرش را خورشید

بر خاک، تن مطهرش را خورشید

آرام ، حریر نور خود را گسترد

پوشاند برهنه پیکرش را خورشید

به جای جای دلم جای پای تو است حسین

خوشم که حنجره ام نینوای تو است حسین

هزار چشمه ی اشکم اگر دهند به چشم

خدا گواهست که وقف عزای تو است حسین

 

 

باز شد ماه محرّم، کربلا را بنگرید / حجّ عاشورای خون، سعی و صفا را بنگرید

وعده‏گاه وصل جانان، قبله‏گاه اهل دل / کوی هفتادودو قربانی، منا را بنگرید

ای از ازل به مهر تو دل آشنا حسین / وی تا ابد لوای عزایت به پا حسین

هر ماه در عزای تو، ماه محرّم است / هرجا بود به یاد غمت کربلا حسین

 

 

خاک حرمت ، مهر نماز است حسین (ع)

راه تو ، همیشه چاره‌ساز است حسین (ع)

ای خون تو دشنه بر گلوگاه ستم

از خون تو شیعه ، سرافزار است حسین(ع)